بازگشت
دوبيتي ها
جاويد فرهاد جاويد فرهاد

خزان آمد، زمستان مي شود گل

پرستو ها به زندان مي شود گل

به دست جوخه هاي يخ يكايك

خدايا تيرباران مي شود گل

**

ترنم در گلوي يار زخميست

تكلم بر لب پندار زخميست

كنار بيشه ي تاريك بدرود

چريك روشني بسيار زخميست

**

به روي سينه اش تصوير مانده

كبوديي غل و زنجير مانده

شهید است و ميان ابروانش

نشان خوردن يك تير مانده

**

تن هر خار شمشير " يزيد " است

صداي نعره ي "شمر" پليد است

به هر سو سر زده گل هاي قرمز

شقايق مثل خون يك شهيد است

 


October 11th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان